آدم خلیفه ی تنهای خدا روی زمین است
امپراتوری که گاهی باید برگردد به آخرین سلاحش
و سلاح او گریه است …
و سِلاحُهُ البُکاء …
.
.
و من هنوز و تا همیشه به همین یک آیه دلخوشم :
“بندگانم را آگاه کن که من بخشنده ی مهربانم !”
.
.
هیچکس تنها نیست ، او در همه حال کنار ماست !
بی همتای اول
.
.
گاهی اگه همه ی دنیا رو به پات بریزن و تمام شهر زیر پات باشه …
تو میخوای که به آسمون زل بزنی و بگی : مهمون نمیخوای ؟
.
.
خدایا بیا پشت آن پنجره که وا میشود رو به سوی دلم
بیا پرده ها را کناری بزن که نورت بتابد به روی دلم
خدایا کمک کن که پروانه ی شعر من جان بگیرد
کمی هم به فکر دلم باش مبادا بمیرد !
خدایا دلم را که هرشب نفس می کشد در هوایت
اگرچه شکسته ، شبی میفرستم برایت …
.
.
ﺧﺪﺍﯾﺎ …
ﯾﺎﺩﻡ ﺑﺪﻩ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﻡ ﯾﺎﺩﻡ ﻧﺮﻩ ﯾﺎﺩﺕ ﮐﻨﻢ !
.
برای دیدن ادامه مطلب کلیک کنید ...